پیشینه تاریخی
شوسف شهري است كه در كناره كوير لوت و در حاشيه جاده زاهدان – بيرجند قرار گرفته و نسبت به ديگر مناطق شهرستان نهبندان از آب و هواي مطبوع تري برخوردار است. در كنار اين شهر، بر فراز تپه اي، قلعه شوسف قرار دارد و از قدمت دقيق آن و اين كه توسط چه كساني بنا گرديده است اطلاع دقيقي در دست نيست. از زندگي در قلعه افسانه هايي بجاي مانده كه حاكي از پناه گرفتن اهالي، در زمان هجوم چپاولگران در اين قلعه بوده است. براي آوردن آب كانالهايي حفر شده بوده كه اكنون بقاياي آن بجاي مانده است. در اوان پيدايش شهر ظاهراً قلعه در وسط بناهاي مسكوني و باغها قرار داشته كه اكنون در كناره شرقي آن و در مجاورت باغها واقع شده است. در واقع شهر به سمت غرب توسعه يافته است. در غرب شوسف، آثار بجاي مانده از شهركي منظم و خيابانهاي راست گوشه است كه بنا به شواهد محل سكونت افراد انگليسي ساكن جنوب ايران بوده كه بعنوان ييلاق و تأمين آذوقه به اين محل مي آمده اند. قدمت اين مخروبه ها بيش از 80 سال بود و بعلت عدم رغبت اهالي براي استفاده از آنها، بتدريج فرسوده شده و از بين رفته است.

به روایت برخی از افراد تاریخچه شوسف به حدود 400 سال قبل بر  می گردد و بنا به اذعان مورخان محلی این محل نسبت به شهرستان تقریباً از موقعیت آب و هوایی بهتری برخوردار بوده و این عامل باعث سکونت دائمی در این شهر شده است.

شهر شوسف به لحاظ خصوصیات اجتماعی و فرهنگی دارای نژاد ایرانی الاصل و90% آنها شیعه و تنها 10% از ساکنان شهر اهل تسنن هستند، و همگی آنها از آداب و رسومی واحد برخوردار می باشند. به دلیل خشکسالی های پی در پی تعداد زیادی از اهل تسنن از روستاهای طبسین علیا و سفلی، در روستاهای اطراف و در شهر شوسف ساکن گردیده اند.

محصولات خشکبار آن توت ، بادام ، انار ، گردو و اناب و محصولات دیگر آن گندم ، جو و یونجه میباشد